دلایلی عقلی و نقلی بر این موضوع وجود دارد که نصرت و یاری سیدالشهداء (ع) همان نصرت و یاری امام عصر (ع) است ،
از جمله:
نقل روایتی از امام حسین (ع) که در کربلا به اصحاب خود فرمود :
«هر کس ما را با جان خود یاری کند در درجات برتر بهشت با ما خواهد بود».
جدّ بزرگوارم رسول خدا (ص) فرمود:
« فرزندم چنین در کربلا در حال تنهایی و تشنگی شهید خواهد شد، هر کس او را یاری کند ، مرا و فرزندش حضرت قائم (ع) را یاری کرده است».
به
همین دلیل است که دوستی سیدالشهداء (ع) به منزله محبت به همه اهل بیت (ع) و
زیارت ایشان ، زیارت همه و گریه بر ایشان ، گریه بر همه و ادای حقّ ایشان
، ادای حقوق همه امامان (ع) و نصرت و یاری ایشان ، نصرت و یاری همه اهل
بیت (ع) است .
پس هر کس در هر زمان و با هر عنوان، امر و اهداف سیدالشهداء (ع) را زنده نماید و ایشان را نصرت و یاری کند ؛ امر و اهداف حضرت قائم (ع) را زنده گردانیده و [در حقیقت] آن حضرت را یاری نموده و در زمره یاران آن جناب داخل گردیده است
، زیرا در این زمان خون خواه و صاحب مصیبت عظمای او در عالم ، کسی جز وجود مبارک حضرت صاحب العصر و الزمان (ع) نیست و روشن است که حضور در عزای او و همراهی با صاحب سوگ ، نوعی یاری نمودن او به شمار میرود